|
||||||
|
Biblia w przekładzie ks. Jakuba Wujka
Jakub Wujek urodził się w Wągrowcu w 1541 roku. Wstąpił do zakonu OO.Jezuitów, studiował filozofię w Wiedniu (magisterium) i teologię w Rzymie (doktorat), był wykładowcą kolegium jezuickiego w Pułtusku. Władze zakonne zleciły mu przełożenie Pisma Świętego - jednak prawdopodobnie ksiądz Wujek pracował już wcześniej nad przekładem Nowego Testamentu z języka greckiego (zupełnie naturalne wydaje się dzisiaj, że mógł to czynić dla własnej potrzeby - znał grekę, z pewnością czytywał ówczesne wydania tekstu oryginalnego, wiemy też, że lubił pisać - dużo i dobrze: językiem uważanym dzisiaj za wybitnie piękną polszczyznę). Najciekawsze pisma Wujka to "Postylla catholica, to iest Kazania na każdą niedzielę i na każde święto przez cały rok" (wydana pierwszy raz w roku 1573), "Żywoty", "Pasja" i liczne publikacje polemiczno-apologetyczne (zaręczamy - zaskakująco aktualne!). Jakub Wujek podszedł do swojego zadania w sposób, który i dzisiaj nazwalibyśmy nienagannym metodologicznie: wykorzystał możliwie dobrze nie tylko swoją znajomość języka polskiego, łaciny i języków oryginalnych, ale także swoją wiedzę o języku i komunikacji - dostrzegając, że dwa obszary językowe są niemal bez wyjątku także obszarami różnymi kulturowo: znaczenia jednego języka nie przekładają się bezpośrednio na znaczenia drugiego. Można dzisiaj powiedzieć, że było to podejście komunikacyjne (w myśl starożytnej zasady przyjętej także przez św.Hieronima: "nie słowo w słowo, ale oddając znaczenie"), chociaż jednocześnie ks. Wujek starał się nie odbiegać od słownictwa i form językowych Wulgaty i języków oryginalnych. Powstał piękny tekst, pisany w sposób twórczy i oddający bardzo dobrze wiele odcieni znaczeniowych oryginału, uwzględnionych także w Wulgacie przez św. Hieronima. Przykładem tej staranności może być np. użycie w tłumaczeniu Księgi Rodzaju słów mąż / mężyna dla oddania łacińskiego vir / virgo (tu św.Hieronim poszedł za oryginałem hebrajskim); we współczesnych przekładach mamy mężczyzna / niewiasta (lub kobieta), co nie uwypukla w taki sposób jak w oryginale związku mężczyzny z kobietą. Z drugiej strony - narażało to tłumacza na krytykę z powodu używania neologizmów. Większość z nich została jednak zaakceptowana przez władze kościelne i przez odbiorców przekładu, przyczyniając się wzbogacenia i "uplastycznienia" języka polskiego. Za podstawę przekładu służyła Wulgata - jednak harmonizowana według znanych w XVI wieku opracowań tekstów greckich (wszystkie rozbieżności opisywane były w przypisach).W roku 1593 ukazał się przekład Nowego Testamentu, wydany z poprawkami w 1594 roku (uzgodnienie z Wulgatą). Cały przekład był gotowy rok później, wymagał jeszcze "wygładzenia" i korekt. Ksiądz Jakub Wujek zmarł w wieku 56 lat w roku 1597. Nad całością tłumaczenia pochylili się z troską kościelni redaktorzy i cenzorzy - całość Pisma Świętego ukazała się dopiero dwa lata po śmierci ks. Wujka - w 1599 roku. Przedmowy do poszczególnych ksiąg zostały opatrzone dość ostro sformułowanymi opiniami o przekładach protestanckich (stanowiły one odzwierciedlenie ówczesnych poglądów katolickich). Szesnastowieczny przekład, modernizowany i poprawiany, pełnił swoją rolę podstawowego polskiego przekładu katolickiego do opracowania Biblii Tysiąclecia - przez 367 lat. Spełnił bez wątpienia rolę językotwórczą, wyznaczając pewien standard polskiego "stylu religijnego", nieco podniosłego, czasem patetycznego, służącego celom kultu i uczestnictwa w sacrum. Biblia w przekładzie ks. Jakuba Wujka służyła nieraz także do nauki języka polskiego - zwłaszcza w latach niewoli narodowej. Dzisiaj przed kościołem farnym w Wągrowcu stoi pomnik księdza Jakuba Wujka, a nowe wydania jego przekładu są publikowane w pięknej szacie edytorskiej (m.in. przez oficynę wydawniczą Vocatio i Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy).
|
|||||
|