|
||||||
|
Księgi profetyczne Starego Testamentu Do Ksiąg Prorockich należy zbiór 18 ksiąg. Są to Księgi: Izajasza, Jeremiasza z Lamentacjami - zwanymi czasem Trenami, Barucha, Ezechiela, Daniela oraz dwanaście ksiąg tożsamych z hebrajskim zbiorem Proroków Mniejszych (Ozeasz, Joel, Amos, Abdiasz, Jonasz, Micheasz, Nahum, Habakuk, Sofoniasz, Aggeusz, Zachariasz i Malachiasz). Prorocy byli powoływani przez Boga przede wszystkim po to, by wzywać ludzi do nawrócenia do Boga i do posłuszeństwa Bogu oraz aby przypominać im prawdziwy sens istnienia. Taki sens ma także lektura tych Ksiąg dzisiaj - a wezwania proroków brzmią nadal dobitnie i przejmująco.
Zwiastowanie proroków miało swoje korzenie w historii narodu - można powiedzieć, że byli oni wybierani przez Boga w chwilach kryzysowych. Prorocy nie przemawiali w celu zaspokojenia ludzkiej ciekawości co do przyszłości - ale swoją pewność co do nadchodzących wydarzeń wykorzystywali, aby w konkretnej sytuacji prowadzić ludzi do nawrócenia. Tym właśnie jest starotestamentowe proroctwo: przepowiednia jest w nim użyta po to, aby uświadomić konieczność moralnej poprawy (zakres znaczeniowy nowotestamentowego paraklesis jest nieco szerszy - obejmuje on także pocieszenie). Stosunek proroków do Prawa był wyrazem troski o właściwe jego pojmowanie - nie jako środka "przypodobania się" Bogu, czegoś, co zapewnia Bożą łaskę, ale jako wyrazu posłuszeństwa wobec wezwania Boga do czystości serca. Swoje stanowisko prorocy wyrażali poprzez dobitne wezwania do nawrócenia, sprawiedliwości i posłuszeństwa, często kontrastując właściwą postawę z martwym wypełnianiem litery prawa (np. Iz 1,10-20, Am 5,18-24). W poselstwie proroków Starego Testamentu można odnaleźć pewne główne myśli, tworzące rdzeń ich nauki. Zastanawiając się nad istotą powołania prorockiego warto uświadomić sobie, że pierwszym, "wzorcowym" prorokiem starotestamentowym był Mojżesz (którego dzieje opisane są w Pięcioksięgu). Jednak czas powstania Ksiąg Prorockich był późniejszy - większość z nich napisano (lub rozpoczęto pisać) przed okresem niewoli babilońskiej. Rozpoczynając poznawanie proroctw Starego Testamentu warto wiedzieć, że były one często komentowane przez Jezusa i przez natchnionych Autorów Nowego Testamentu. Można więc spróbować podjąć kierunek wyznaczony przez nich - i na podstawie ich sposobu odnoszenia się do proroctw, określić pewne zasady interpretacji proroctw. |
|||||
|