Strona o Piśmie Świętym - strona główna
top1_logo.gif (2477 bytes)


poznawać Pismo Święte

informacje o Biblii




Księgi dydaktyczne Starego Testamentu

Do zbioru ksiąg dydaktycznych należy siedem Ksiąg: Hioba, Psalmów, Przysłów, Pieśń nad Pieśniami, Koheleta, Mądrości i Syracha. Pięć pierwszych tworzy zbiór Pism w Biblii hebrajskiej (dla przypomnienia - zawierającej Prawo, Proroków i Pisma); Księgi: Mądrości i Syracha - są księgami kanonu aleksandryjskiego, przyjętego przez chrześcijaństwo (nie ma ich w Biblii hebrajskiej).

 

W zbiorze ksiąg określanych czasem jako dydaktyczne spotykamy się z hebrajską poezją i literaturą mądrościową, operującą przypowieściami. Podobne formy literackie można znaleźć w twórczości sąsiednich ludów starożytnych. Jednak mimo podobieństwa form wyrazu i poruszania podobnych tematów, dotyczących często spraw codziennego życia - sposób traktowania rzeczywistości przez księgi Starego Testamentu jest bardzo odległy od tego, co przedstawia literatura Egiptu i Mezopotamii. Dla hebrajskiej mądrości biblijnej "podstawą wiedzy jest bojaźń Pańska" (Prz 1,7). Fakt istnienia Boga jest wyznacznikiem sensu ludzkiego życia, a mądrość Boża - czyli postrzeganie świata takim, jakim go postrzega Bóg - jest istotą prawdziwej mądrości człowieka. Taka postawę mądrości kształtuje poznawanie tych ksiąg - Kościół docenił ich znaczenie, włączając część z nich (Psalmy) do codziennej modlitwy (brewiarz).

Charakterystyczne dla poezji hebrajskiej środki wyrazu to rytm i paralelizmy (równoległe powtórzenia lub zestawienia, uwypuklające przedstawianą tezę). Właśnie harmonizacja występowania rytmów (akcentów) w wersetach jest dla poezji hebrajskiej tym, czym dla współczesnej poezji jest rym. ¦rodki wyrazu takie, jak rymy, gry słów, asonanse i akrostychy są w poezji Starego Testamentu drugorzędne.

Dlaczego natchnieni Autorzy sięgali po poezję dla przekazania Prawdy o Bogu? Otóż poezja, pojawiająca się w wielu miejscach Starego Testamentu (nie tylko w księgach poetyckich), pozwalała na przekazywanie ważnych treści wszelkiego rodzaju ludziom z wielką mocą, bez konieczności używania skomplikowanego języka. Dążenie do możliwie pełnego wyrażenia prawdy o Bogu było główną przyczyną pojawienia się w Biblii poezji (i wszystkich innych znanych w starożytności form literackich). Prawda o Bogu jest szersza niż jakakolwiek pojedyncza forma literacka, dlatego w Biblii współistnieją różne formy, przekazując nam to wszystko, czego zrozumienie jest dla nas konieczne do zbawienia.

Podstawowa jednostka literacka w literaturze mądrościowej Starego Testamentu to przypowieść. Hebrajskie pojęcie maszal, które można przetłumaczyć jako "przypowieść", ma jednak znacznie szersze znaczenie. Najprostsze maszal to przysłowia w formie paralelnego dwuwiersza, ale długie poematy i hymny również należą do tej kategorii pojęciowej. Greckim słowem o podobnym zakresie semantycznym jest parabole - tym słowem określano w Ewangeliach przypowieści Jezusa.


W literaturze mądrościowej występują także zagadki i enigmatyczne powiedzenia, mogące prowadzić czytelnika do głębokiej refleksji nad Bożymi dziełami. Występuje również pouczający styl mędrca (jego przykładem może być Psalm 1).




przejdź na następną stronę serwisu
Biblia - prywatna strona o Piśmie Świętym. 2003-2024