Imiona Boga w Starym Testamencie

Czytelnia

Imiona Boga pojawiające się w Starym Testamencie wyrażają majestat Boga, Jego miłość i stanowią objawienie określonych aspektów Jego natury. Ukazują sposoby, w jakie Bóg jest zaangażowany w życie człowieka. Każde Imię Boga podkreśla Jego obecność między ludźmi.

W kręgu kultury hebrajskiej imię wyrażało charakter osoby noszącej je, a poznanie czyjegoś imienia, nadanie lub zmiana imienia - mogły wyrażać zmianę relacji między osobami lub między osobą a światem. Bóg wielokrotnie podkreślał fakt zajścia zmian takich relacji przez zmianę imienia (np.Abram/Abraham, Jakub/Izrael, Szymon/Piotr). Warto wiedzieć, że podobne przeżycie czeka także Ciebie (mamy nadzieję!): w Księdze Apokalipsy jest opisane nawiązanie nowej relacji między Bogiem a zbawionym człowiekiem (otrzyma on biały kamyk, a na nim wypisane imię nowe; Ap 2,17). Ujawnienie komuś swojego imienia - oznaczało wejście z tym kimś w bliższą relację.

Bóg objawił swoje Imię po raz pierwszy Abrahamowi (opis: Rdz 17,1). Objawienie imienia El Szaddai (Bóg Wszechmocny) Abrahamowi stanowi jednocześnie objawienie głównych cech "charakteru" Boga; ujawnia nie tylko fakt wszechmocy Boga, ale też stanowi rodzaj przyzwolenia na poznawanie Boga przez człowieka. Ofiarowanie człowiekowi przez Boga poznania Jego Imienia - oznaczało także ofiarowanie wspólnoty, poczucia społeczności, bliskości.

"Ja Jestem" (hebrajski tetragram JHWH ) wyraża bliskość Boga i Jego troskę o ludzi; to Imię Boga jest otoczone wielkim szacunkiem i nie wymawiane przez pobożnych Żydów również dzisiaj. Poza nim używano na oznaczenie Boga m.in.słów:

Adonai - "mój Pan" (np.Iz 3,1); tak również zwykle czytano - i czyta się do dzisiaj - Tetragram (występujące w tekstach biblijnych spółgłoski JHWH), z szacunku dla Bożego Imienia; dlatego też w wielu współczesnych przekładach Biblii w miejsce występującego w oryginale Tetragramu wpisuje się "Pan" - wynika to z szacunku dla Bożego Imienia Jahwe.

Elohim - "Bóg" (np.Rdz 1,1;33,20). W Starym Testamencie istnieje kilka imion Boga z przedrostkiem El ("Bóg"), szczególnie często pojawiają się one w Księdze Rodzaju. Można tu znaleźć m.in. imiona El Elion ("Bóg Najwyższy", Rdz 14,18), El-Roeh ("Bóg, który widzi", Rdz 16,3), El Olam ("Bóg wiekuisty", Rdz 21,33), El Szaddai ("Bóg Wszechmogący", Rdz 17,1 - jest to pierwsze imię, pod jakim Bóg dał się poznać).

Melek - "Król" (np.Ps 29,10).

Sebaoth (Pan Zastępów) (np.2Sm 5,10) - wyraża koncepcję Boga jako wojownika.

Skąd tyle imion?

Prawdy, na które natchnieni autorzy Starego Testamentu położyli nacisk, relacjonując Boże Objawienie, dotyczyły charakteru Boga i człowieka oraz relacji Boga i człowieka. Wielość imion oddaje dynamikę Bożych interwencji w życie swojego ludu. Bóg był dla wierzących Kimś bardzo konkretnym, poprzez Imię można było wyrazić jakiś aspekt Bożej natury.

W relacjach biblijnych jest podkreślana waga intymnej więzi między Bogiem a człowiekiem oraz konieczność oparcia tej więzi ze strony człowieka na wierze, zaufaniu i posłuszeństwie. Różne imiona Boga podkreślały różne aspekty tej prawdy o Nim (np. imię El Szaddai wyrażało nieskończoną moc Bożą i wystarczalność Boga dla ludzi szukających oparcia). Akcentowano także przekonanie o tym, że wolą Boga było posiadanie swojego ludu na wyłączność. Zarysowany w objawianych imionach charakter Boga wymagał od człowieka moralnej odpowiedzi.

Imię Boże bywa dzisiaj przedmiotem pewnych manipulacji - warto zwłaszcza w tym kontekście rzucić okiem na dwie apologetyczne strony dotykające tematu poprawności wymowy Tetragramu (JHWH) i zasadności czynienia ze sposobu tej wymowy dogmatu pt. "tylko jeden sposób wymowy jest OK i jest to nasz sposób" (czyni tak od kilkudziesięciu lat jeden ze związków wyznaniowych):

Imię Boże - artykuł Włodzimierza Bednarskiego

Imiona Boże w Biblii - obszerna publikacja ks. Dominika Rybola, cytowana w wielu serwisach internetowych.

Biblia - prywatna strona o Piśmie Świętym. 2003-2024